Reciprokaj bonvolaj deviĝoj far IAPV kaj PACIENTO
per ekzemplo de narkotika dependo

IAPV
  garantias tian rilaton de sia paciento al lia narkotiko kaj al ĉio, kio ligitas kun ĝi, kian (rilaton) li posedis ANTAŬ aperigo de lia dependo.

PACIENTO
  sin adresas por helpo –
   – celante ne suferi sen narkotiko post kiam li(ŝi) JAM rifuzis ĝin, sed NE por rifuzi. Ekz-e: Mia lasta cigaredo estis la plej lasta ĉe mia vivo; plu mi ne fumos, eĉ kiu ajn okazu. Kaj por ne suferi ĉe tio, mi iras al IAPV. Sed NE kontraŭe: Mi iras al IAPV por ke post tio ne fumi.
   – anticipe elektinte OKUPO(J)N, per kiu li plenos TEMPON, kiu estos liberigita ĉar ĝin oni plu ne devos perdi pro ĉio, kio ligitas kun narkotiko [post longa poriodo de dependo homo devas iomfoje denove sin lerni kiel vivi normale, kiel ankaŭ devas sin lerni iradi homo, kiu dum kelkaj semajnoj kuŝis senleviĝante];
   – je momento (en stato) (ne nepre, sed dezirinde), kiam li jam sensas bezonon pri sia narkotiko, sed kiam ĝi (la bezono) ankoraŭ ne estas tiom granda, por sufoki racion (necesas, kiel juristoj diras, esti ĉe prudenta racio kaj firma memoro);
   – dezirinde pripensi anticipe (rememori), ĉe kiaj situacioj riduzi narkotikon plej malfacilas.
   – dezirinde havi fotografion de negranda dimencio por registreca karteto