.
SUPERKONSCIO
(Mekanismoj de evoluo)
7.4. Naturo de VIVO
и
Salubrisma praktiko, same kiel ajna magia praktiko, t.e. laboro en metafizikumo В pro rezultoj en fizikumo P, montras ke mentalo M povas influi al astralo A. Aparte, penso de salubristo/operatoro, ĉe ĝia sufiĉa koncentrado, povas ŝanĝi pacientan П astrosomon ПA. Ŝanĝoj en A iĝas dank'al estiĝas novaj elementoj, en kiujn transformiĝas mentalo M ĉe ĝia substanciala metamorfozo: ĝi povas ŝanĝi sian hipersubstantan kvaliton: koncentrante ĝi transformiĝas en astralajn objektojn.
Tial tuto de astralo oni povas konsideri kiel "kondensita" mentalo ekzista en ligita (en astrala) stato, kiu (en estinto) .
Tial ĉion astralon A oni povas konsideri kiel "kondensita" mentalo M, estantan en ligita (astrala) stato, suferitan ĉe koncentrado (en estinto) metamorfozon, penetritan en A, enkarnitan en A, "kaptitan" en ĝi, ŝanĝitan sian hipersubstancian (mentalan pro/kontraŭ astralon) naturon (specialecon, sendependecon, funkcieblon).
|
Rimarko: это утверждение сделано автором не только на основе экспериментальных данных, но и по analogie с представлением физики о веществе как о концентрированной энергии (m = Ec–2).
|
Respektive, realaj estas du principe diferencaj varioj de stato kaj funkciado de mentala konsistero/konsistparto TM de fizika objekto T, kaj fakte – de objekto hiperfizika THp. Ĝuste tie estas limo inter neviva naturo (N) kaj la viva (K).
En vario N mentala konsistero TNM de objekto TN estas plene en kondensita, koncentrita, ligita/latenta/astrala stato. Tia TNM, fakte astrala korpo/astrasomo TNA de objekto TN, estas pasiva, ne gvidas sorton de sia fizika korpo TNP, ne invadas en la sorton.
Ĉe tio objekto TN povas ŝaniĝi ambaŭ
| |  |
• sub flanka/fremda influo, sub gvido de ekstera mentalo; tiam ĝi povas plikompleksiĝi; tiam ŝtono povas transformiĝi en hakilon, kaj apartaj lignaj pecoj – en tablon; kaj
• respektive kun fizikaj leĝoj, kun termodinamika dua principo, kun pliiĝo de ĝia (de objekta TN) entropio, kaj tiam ĝia strukturo nur plisimpliĝas.
Впрочем, сами физические законы можно интерпретировать как курирующие влияния на физикум со стороны ментала Вселенной (влияния так же внешние/посторонние для каждого TN). Именно такая интерпретация Природы (Вселенной) позволяет считать все физические
объекты одушевлёнными (гилозоизм, панпсихизм).
En vario K parto TLM de mentalo TKM de objekto TK estas ligita (TLM=TKA), estas "astrala", same kiel en vario TN, sed la alia parto TJM estaslibera kaj sendependa – estas propre "mentala"; TKM=TLM+TJM; tia libera parto (TJM) kuratoras/kontrolas astralon TKA transformante siajn elementojn en elementojn de astralo kaj penetrante gx ĝin en astrosoman TKA.
| |  |
Por realigi tendencojn de objekta TK evoluo (far ĝia egregoro), direktitaj al malpliigo de ĝia entropio (minimume – al ĝia "ne-pliigo"), kontraŭ detruaj tendencojn, aparte – kaŭzitaj far termodinamika dua principo, onu bezonas energian elspezojn, samaj principe kiel por premi risorton, por levi ŝarĝon ktp. Oni havas tri (almenaŭ) vojoj por akiri tiun energion (por kompensi tiujn elspezojn):
• elde Suno (ne vane oni nomas ĝin kiel fonto de vivo – tiun vojon uzas plantoj), fakte – per pliigo de Suna entropio (aŭ sur fono de pliigo de entropio de Suna sistemo entute);
• tra metabolo (vojo de nutrado kaj sekrecio de restaĵoj), dum kiu suma entropio de sistemo [nutranta objekto TK + ĝia nutro] pliiĝas (almenaŭ ne malpliiĝas – tiun vojon uzas animaloj);
• senpere el astralo (la ekstera – astrala analogio de metabolo).
Limo inter viveco (K) kaj neviveco (N) estas ne akra, kaj ne ĉiam facile difinita.
Tiel, viruso (K) – eĉ en stato kiam ĝi estas ekstraktita (laboratorie) kristalforme – principe destingas forde/kontraŭ ambaŭ diamanto (N) kaj
kazea albumino (N). Ĝi restas viva: ĝi eĉ en tui stato ne perdas sian virulentecon, t.e. ĝi konservas ligon kun sia egregoro (kaj, la plej grava, havas ĝin), kiu enhavas programoj por penetri en ĉelon-viktimon kaj uzi ĝiajn vivrimedojn (biomaterialojn kaj energion) por la propra reproduktiĝo – por procezo kiu malpliigas entropion de virusa maso ĉe pliigo de entropio de suma maso de [viruso + ĝia viktimo].
Tiel, male, spermo (N) ne diferencas principe forde galo aŭ ŝvito magraŭ ekstera simileco de spermatozo kun gajselaj organismoj [filament bacteria, Geißelbakterien] (kvalito de kies konataj specioj superas 7 miloj).
Ĝi akiras sian egregeron (apartenantan al specia egregoro; la specio Homo sapiens – ne estas escepto), t.e. ĝi iĝas (sed pli ofte tamen ne iĝas!) memstara organismo (K), zigoto (jam ne spermatozo!), nur post singamio (unuiĝo kun ovolo).
Alie dirante: spirito SM de individuo S ne enloĝas (penetras, "enspiras") en ilan korpon ĉe iu etapo de ĝia evoluo, sed ĝia egregoro – la asma SM – dekomence kuratoras (direktas kaj kontrolas) ĝian evoluon komence de koncipo (de koncipa momento, aŭ eĉ pli frue, kuratorante ankaŭ procezon de koncipo).
|
Tial, uzante kristanan terminaron, oni decus nomi sakramento ne nur koncipon, sed tuto de organisma viva ciklo (ne nur de ĝia embrio).
Tiel, evoluo de katidaj okuloj daŭrigas post ilia naskiĝo (ili naskas blindaj), kaj tute ne antaŭnaskiĝe homaj laktaj/provizoraj dentoj ŝanĝas per la stabilaj/konstantaj.
|
Same ne povas vivi memstare (kiel ankaŭ spermatozo) nek izolita de organismo hepata ĉelo, nek foriko izolita de forikaro. Cetere, kaj ne ĉiu homo povus sin vivsavi – kiel Robinson laŭ D. Defoe – sen sociuma subteno. Mankas akra limo inter K kaj N.
Разница между состояниями K и N наглядно иллюстрируется кирлиановскими фотографиями, фиксирующими ауру объекта T, т.е. ту часть его астральной составляющей TA, которая выступает за пределы его физического тела TP. Объекты K обладают аурой яркой и динамичной; N – стабильной и приглушённой. Объяснить эту разницу можно как стабильность и пассивность астрала у N и как циркуляцию астрала у K, как активные обменные процессы, аналогичные обмену веществ на физическом уровне. В человеческом организме такой обмен ярче всего проявляется на системе акупунктурных каналов [дуй (Китай), нади (Индия), меридианов (например, Табеева Д.М [ 119 ]].
Один из моментов перехода от состояния K к N виден на кирлиановском снимке, заимствованном из бразильского источника '70-х годов ([ 143 ]). Ещё не полностью увядший (недавно сорванный) лист с оторванным краем лишь частично утратил ауру целого (контур исходной формы).
Снимок наглядно демонстрирует:
• явление экстерации: оторванная часть листа (как физический, вещественный объект) и её астральная составляющая пространственно разделены;
• факт, что аура (часть астрального тела) объекта (в данном случае – листа) может быть устойчивее, "прочнее" его физической/вещественной составляющей;
• факт, что исходная аура теряется постепенно, не сразу – как и связь с эгрегором, определяющим (и восстанавливающим) в норме форму астрального тела (и, в частности, его ауры), чем и обеспечивается способность к регенерации (так, каждая из половинок разрезанного кольчатого червя может восстановиться до целой особи);
• отличие механизма травмы от механизма заболевания:
|
|  |
•• при заболевании астральные изменения опережают и определяют собой изменения физиологические,
•• при травме – наоборот; так боль (явление астральное) нарастает после механической травмы быстро, но не приходит мгновенно.
Потеря связи с эгрегером – явление обратимое (в принципе) не только для человека. А для человека реанимация из состояния клинической смерти возможна не только современными техническими методами, но и целительскими – так, в принципе, как Иисус оживил Лазаря.
и
